نقاط قوت
کارآمد – فرماندهان ناکاآمدی را نه تنها به عنوان یک مشکل در نوع خود، بلکه به عنوان چیزی می‌بینند که زمان و انرژی را هدر می‌دهد و آنها را از اهداف آینده دور می‌کند. افرادی که دارای تیپ شخصیتی فرمانده هستند، هر جا که بروند، چنین رفتاری را ریشه کن می‌کنند.
پر انرژی- به جای اینکه این که فرماندهان از هدایت تیم خسته شوند، از هدایت تیم خود لذت برده و انرژی می‌گیرند.
اعتماد به نفس- فرماندهان اگر به خود شک کنند، نمی‌توانند کاری را به پیش ببرند. آنها به به توانایی‌های خود اعتماد داشته و به ظرفیت‌های خود به عنوان رهبر باور دارند.
اراده قوی – شخصیت‌های فرمانده برای رسیدن به اهداف خود تلاش می‌کنند، اما در واقع هیچ چیز به اندازه روبرو شده با چالش‌ها و پشت سر گذاشتن آنها، برایشان رضایت بخش نیست.
کاریزماتیک و الهام بخش – وقتی این ویژگی‌ها ترکیب می‌شوند، افرادی را ایجاد می‌کنند که قادر به الهام بخشیدن و تقویت دیگران هستند، و این به نوبه خود به فرماندهان کمک می‌کند تا اهداف اغلب جاه طلبانه خود را که هرگز به تنهایی به پایان نمی‌رسد، را به انجام برسانند.
نقاط ضعف
کله‌شق و سلطه‌گر – گاهی اوقات این همه اعتماد به نفس و اراده می‌تواند بیش از حد پیش برود و سعی کنند در هر مناظره‌ای پیروز شوند یا کار خود و به تنهایی را به پیش ببرند.
یکدنده- فرماندهان ایده‌هایی که از اهداف آنها منحرف می‌شود را حتی بیشتر از ایده های مبتنی بر ملاحظات عاطفی است را، از حمایتشان محروم می‌کنند. فرماندهان برای روشن کردن این واقعیت برای اطرافیانشان لحظه ای درنگ نمی‌کنند.
متکبر – شخصیت‌های فرمانده به کسانی که مانند خود زیرک و بااراده اند، احترام می‌گذارند و به کسانی که این ویژگی‌ها را ندارند نگاه تحقیرآمیزی دارند. این رفتار برای بسیاری از دیگر تیپ های شخصیتی به عنوان یک چالش شناخته می‌شود و ممکن است در کنار فرماندهان ضعیف و ترسو به نظر بیایند.
مدیریت ضعیف عواطف- برتری مفروض عقلانی فرماندهان، آنها را از بیان عاطفی خود دور می‌کند و گاهی اوقات ممکن است دیگران را به خاطر بیان عواطف، به باد تمسخر بگیرند. افراد با این تیپ شخصیتی اغلب به احساسات دیگران توجهی نداشته و به طور ناخواسته به شریک زندگی و دوستان خود صدمه می‌زنند، به خصوص در موقعیت های احساسی.
سرد و بی رحم – وسواس آنها نسبت به کارایی و اعتقاد تزلزل ناپذیر به شایستگی های عقل گرایی، به ویژه از نظر حرفه‌ای، فرماندهان را در تعقیب اهداف خود به شدت بی احساس می‌کند و شرایط شخصی، حساسیت‌ها و ترجیحات را غیرمنطقی و نامربوط تلقی می‌کند.